Loskomen van mijn project. Voor ik het weet zit mijn gezin al lang en breed aan tafel en moet ik mijzelf nog achter mijn computer vandaan slepen.

Het is niet dat ik dit zelf zo wil. Integendeel: ik heb al honderd keer met mezelf afgesproken dat ik meer tijd wil maken voor mijn gezin. En toch gebeurt het me soms weer.

Nog even afmaken

Dat komt omdat ik knetterhard voor mijzelf ben als het gaat om het boeken van resultaten. Een venijnig stemmetje dat mij telkens vertelt dat het nooit genoeg is.

Nog even dit afmaken, ik zit er net lekker in. Het einde van de middag, dat zijn mijn productieve uren. Mijn man kan er een boek over schrijven. Om 18 uur ‘s avonds is het iedere dag hetzelfde. Een kwartiertje nog. Om vervolgens een uur later naar beneden te komen als het belletje rinkelt, omdat het eten klaar is. Dan moet ik wel naar beneden, anders krijg ik geen eten meer!

Loskomen

Ik vind dat lastig, loskomen van mijn werk en mijn projecten. De dag afsluiten. Zeker als ik er net lekker in zit. Fijn voor mijn klanten. Die plukken daar de vruchten van. Veel minder fijn voor mijzelf en mijn gezin.

Zeker aan het einde van de week. Dan heb ik vaak het gevoel dat er nog veel meer af had gemoeten  die week. Niet omdat ik niks gedaan heb. Integendeel. Bijna alle acties van mijn to-do-listje kan ik afstrepen. Inclusief de zaken die er in die week nog bijgekomen zijn. Die lijst wordt nooit leeg. Dat weet ik ook wel. Toch komt dat stemmetje om de hoek. Dat venijnige stemmetje dat me het gevoel geeft dat ik niet voldoende resultaten geboekt heb. Het maakt me ontevreden en jaagt me op. Waardoor ik op hoge snelheid in de laatste uren van die week alsnog een voorraad resultaten ga boeken.

Tijd om te remmen

Op vrijdag aan het einde van de middag wil ik alleen helemaal niet doorbuffelen. Dan voel ik eigenlijk dat het tijd is om te remmen. Dan wil ik net als anderen aan het einde van de dag op de bank neerploffen. Een samen met mijn kids Disney plus kijken.

Vaak voel ik me op zo’n dag in de ochtend al moe. Mijn grootste uitdaging is om dit vermoeide gevoel te erkennen. Dit gevoel niet weg te wuiven met de gedachte ‘niet piepen, niet zeuren’, ‘even de schouders er onder’ of ‘dit moet gewoon gebeuren’ en vervolgens door te buffelen.

Vertragen

Want als het me lukt om toe te geven dat ik moe ben en behoefte heb aan een avondje bank, vertraagt mijn systeem. Langzaamaan zie ik dan weer wat ik die week allemaal bereikt heb. Kan ik een lijstje maken van de zaken die ik volgende week ga oppakken. Zo kan ik loslaten en met een gerust hart aan mijn weekend beginnen.

Meer lezen?

Wil je meer van dit soort artikelen lezen? Onder blog staan al mijn artikelen. Of je kan je gegevens hieronder achterlaten, dan stuur ik je eens per 2 tot 4 weken een update met daarin mijn nieuwste blogartikelen. Voel je vrij om mijn updates eens uit te proberen (je hebt je namelijk zo weer afgemeld).

dit veld niet invullen s.v.p.

We zullen in geen geval jouw gegevens doorgeven aan anderen.

dit veld niet invullen s.v.p.

Stuur me gerust een berichtje!